Córdoba

Heej lieve allemaal,

Chaosweek!!! Ik ben een twijfelkont, altijd al geweest. Maar tot nu toe ging het vrij goed, ik was vrij vastbesloten in alles. Maar tot nu dus. Ik kon echt in een kwartier 3x van gedachten veranderen. Echt vreselijk en ontzettend vermoeiend! Bovendien is het hier echt bloedheet. Dus eigenlijk moet je helemaal niet bewegen of nadenken. Hielp ook niet echt mee. Maar goed toch een beetje geprobeerd wat van de stad en de omgeving te zien.

Córdoba is een grote universiteitenstad. En dat merkte ik al toen ik in de bus stapte in Salta. Een hoop mensen van studentenleeftijd, en een hoop ouders die hun uitzwaaiden. Vast voor de feestdagen thuis geweest.
Maar ik ben niet erg onder de indruk van Córdoba. Gewoon een stad :? Dat vindt ik wel heel erg jammer. Ik heb nog in geen enkele stad rondgelopen met een gevoel zoals ik heb rondgelopen in Barcelona, Praag, Gent en andere, kleinere plaatsjes in Frankrijk, Spanje, Engeland etc. De steden hier hebben niet van die mooie oude centra. Of in ieder geval is het heel slecht onderhouden, of hangen er lelijke uithangborden van winkels buiten, die het gebouw verpesten! Elke stad hier heeft wel een pleintje, een plaza, dus elke keer weer ga ik daar met volle moed naar toe. Hopend op een mooi pleintje met terrasjes. Maar helaas, de meeste pleintjes hebben geen terrasjes, de gebouwen er om heen zijn niet erg indrukwekkend, en vaak raast er ook nog eens een hoop verkeer over het plein. En zo dus ook in Córdoba. Ook hier is weer een hoop nieuwbouw tussen gezet, net zoals in BA. Maar hier ziet het er wel wat beter uit. Of in ieder geval is het te merken dat er architecten aan te pas zijn gekomen. Maar goed...tot zover mijn analyse van Córdoba :P
Mn hostel is oke, maar jammer genoeg niet veel leuke mensen. Veel oudere mensen in ieder geval. Maar dat is sowieso wel. Ik ben echt overal de jongste! De gemiddelde leeftijd ligt rond de 26. Een schot van mijn leeftijd vertelde me ook dat het maar in een paar landen mogelijk is om na je middelbare school te gaan reizen, dus vandaar. Maar hier is de leeftijd wel rond de 30, dus ik heb weinig aansluiting. :? Ook zijn er veel reizigers, hier maar ook op andere plaatsen, met een enorme air van I´ve seen it all. Die gaan je dan vertellen waar je heen moet en waar absoluut niet. Ze praten het hardst van allemaal, scheppen enorm op enluisteren niet naar wat andere te vertellen hebben. Ik krijg graag tips, maar wel op een normale manier alsjeblieft! Op de een of andere manier hebben die zich in dit hostel verzameld (Ik hoop niet dat ik ook zo wordt!!). Maar goed...ik heb ondertussen wel een beetje geleerd alleen te zijn, en dat gaat al een stuk beter.

Verder nog wat stadjes in de omgeving bekeken. Eigenlijk minder gezien dan ik eigenlijk wilde, maarja...
Eerst naar Alta Gracia. Naar het oude huis van Che Guevara, wat omgebouwd is tot een klein museum. Dat was echt ontzettend leuk!! Ik had al veel van hem gezien in Cuba, en ook van Kiki weet ik veel over hem. Maar dit museum had veel meer spullen en foto´s van zijn jeugd. Echt heel bijzonder om te zien allemaal.

Ook ben ik nog naar HET nationale Gaucho (cowboys van Argentinie)-festival geweest! De Gauchocultuur is hier nog erg belangrijk. En op het festival liepen heel veel mannen rond in prachtige gauchokleren. Het hele stadje was omgetoverd in een enorme markt, waar je allerlei gaucho spullen kon kopen. En natuurlijk veel parilla´s met steaks en worst. Maar het echte festival vond plaats in een soort stadion. Na 3 kwartier in de rij te hebben gestaan, kon ik eindelijk naar binnen.
Binnen werd gedanst en gezongen op een groot podium. En in het midden werd er rodeo gereden. Dat vond ik echt vreselijk om te zien!!! Die paarden werden helemaal opgefokt, maar ze zaten vast. Nadat zo´n gaucho op z´n rug zat, werd hij losgemaakt en geslagen met een zweep met een balletje eraan. Dat paard flipte helemaal en viel zelf bijna om van het te hoog stijgeren. En het iedereen applaudiseren en juichen.
Na een tijdje viel één van de gaucho's van het paard (toen was ik de enige die stond te klappen). Maar die moest met een ambulance afgevoerd worden :o Het was gewoon zo maf allemaal. De presentator zei ook nog geef hem nog een laatste applaus en iedereen voor die man klappen, terwijl hij daar half dood lag te gaan. En daarna ging alles gewoon vrolijk verder. Vreemde sport!! Ik vond het echt heel zielig! Voor die paarden he!
Ook binnen kon je vanalles eten. En zo ook wat nieuwe dingen. Althans voor de Argentijnen. Want ze hadden Gyros (oh nee zij noemden het ´shawarma', maar het was gyros) Lekker!! En eindelijk weer eens wat anders. Maar rondom de Gyros-stand stond telkens, op een afstandje, een kring argentijnen er argwanend naar te kijken. En daarna naar mij kijkend wat voor gezicht ik trok na een hap. Heel erg grappig.
Maar goed...dat was mn Gaucho-festival avontuur. Ik vond het echt ontzettend bijzonder om daar rond te lopen!

Alle foto´s staan er weer op, ook bij het vorige bericht.

Liefs Veerle