Bariloche in het Lake District

hooi lieve allemaal,

Na de groene heuvels rondom Cordoba, door het vlakke landschap in het midden van Argentinie naar het Lake District in het zuiden. Ik stapte met 38 graden in de bus en stapte uit in ongeveer 10 graden en harde wind. Koud!!
Maar nu kon ik eindelijk mn super, speciale, lichtgewichte, invouwbare, waterdichte, nieuwe winterjas uitproberen! :P En hij werkt!
Maar de kou maakte niet uit, het is er prachtig!!! Bariloche is echt een heel schattig plaatsje! Erg toeristisch, maar dat maakte het wel levendig. Het ruikt er naar de Ardennen en het ziet eruit alsof je in Zwitserland bent. Allemaal houten huizen. En prachtig uitzicht over een groot meer met daar achter besneeuwde bergtoppen. Ik merkte wel dat ik al redelijk zuidelijk was, het werd pas donker rond 23 uur!
Bariloche staat ook bekend om z´n chocolade. Dus ik ben naar de chocolade-fabriek geweest. En ik heb bij verschillende winkels chocolade gekocht, want ik moest natuurlijk wel even fijnproeven.
Ik had erg veel problemen met het vinden van een hostel. Het is nu hoogseizoen, en veel argentijnen vluchten uit de warmte naar het zuiden. Maar gelukkig was er nog een hostel met plek, ik had geen idee waar ik terecht zou komen. Maar het was een goeie plek! Iets uit het stadje, maar recht aan het water met een heel mooi uitzicht. De eerste dag was het koud en regende het hard, dus heb ik heerlijk in het hostel bij de open haard gezeten, boekje gelezen. Terwijl anderen aan het raften, fietsen of wandelen waren :P Later in de week werd het wel beter. Dus lekker veel door het stadje gelopen. Omdat het in de winter een skigebied is, zijn er erg veel kabelbanen. Dus een aantal omhoog genomen en had je een prachtig uitzicht over Bariloche en de helderblauwe meren.
En...ik ben ook wezen paardrijden!!! Dat was echt hilarisch!! Mijn paard, Pampa, luisterde totaal niet naar mij, volgens mij schopte ik haar niet hard genoeg. Dus ik had de hele weg één van de begeleiders achter me aan om Pampa aan te sporen. Ik heb me echt de hele weg suf gelachen. Niet alleen om het idee dat ik op een paard zat, maar ook omdat Leor, één van mn maatjes van de week, nogal wat problemen had met zijn paard. Zijn paard was of aan het eten, of galopeerde er vandoor. Erg grappig!! Dus ik was blij met mn slome paard! Maar het was wel heel erg gaaf. We liepen door bossen, over paden dat eigenlijk geen paden waren, waar je dus normaal niet komt. En we kwamen best hoog waardoor we weer een prachtig uitzicht hadden.
S´avonds was het grootste feest van Bariloche. Dus wij daar natuurlijk naartoe. Een hangar van het vliegveld was leeg geruimd en daarin werd het feest gehouden. Het probleem alleen hier met feesten is dat het pas om 2/3 uur begint!!! Ze eten hier natuurlijk ook vrij laat, maar alsnog! Je moet echt 3 slaapdips overleven om bij dat feest te komen. Maar het was wel erg leuk.
De volgende dag, met spierpijn in mn benen, buik, rug en kont van het paardrijden en een flinke kater van het feest, had ik een excursie :?. Dat was niet zo´n goed idee. Het was ook een beetje saai en duurde veel te lang, dus dat was jammer. Maar goed ook dat heb ik overleefd.
Gister heb ik de bus genomen naar Mendoza. En weer terug in de hitte! Vanuit hier ga ik de Andes oversteken naar Santiago de Chile. Want Kiki komt al over een week!

Liefs Veerle