Nog steeds in Salta...

Hoi Allemaal,

Allereerst een onzettend gelukkig 2008 allemaal!
Ik zit nog steeds in Salta. Ik heb helemaal mn plek gevonden. En omdat Kerst hier zo leuk was, wilde ik hier ook Oud&Nieuw vieren. Maar goed vanavond ga ik weer verder...naar Cordoba. De tweede grootste stad van Argentinie.

Maar ik zal bij het begin beginnen.
Vorige week heb ik de omgeving van Salta een beetje bekeken. Het hostel organiseert trips naar alle plekken en stadjes in de omgeving die de moeite waard zijn. Dus heb ik woensdag een tour gedaan naar de zoutvlaktes. We waren met een klein groepje en een hele enthousiaste gids. Het was een lange dag, 7 uur vertrekken en we kwamen pas 22.00 terug. Allereerst volgde we de route van ´Tren a las nubes´ (Trein naar de wolken). Helaas rijdt die trein sinds een paar jaar niet meer, maar op deze manier kon ik het dus wel zien, want het is een prachtige route. Maar de naam zegt het al, we kwamen behoorlijk hoog. Dus de gids had ons aangeraden Coca-blaadjes (daar wordt cocaine van gemaakt) te kopen. Dat zou hoogteziekte tegen gaan. Maar goed iedereen zat een beetje zenuwachtig te lachen en niemand was echt overtuigd. Maar nee volgens de gids was het echt geen drugs! De bedoeling was dat je zo´n 20 blaadjes in je mond deed en in je mond hield, je moest het niet opeten of doorslikken. Het ging alleen om de sap dat er dan een beetje vanaf kwam. En daar kreeg je dan energie van, je kreeg geen last van honger ´and you just feel happy´. hmmm...sounds like drugs to me (?) Maar goed uiteindelijk zaten we met z´n allen met hamsterwangetjes vol met coca-blaadjes in de bus. Praten en lachen was niet meer mogelijk :D Het effect was alleen minder spectaculair dan verwacht, maar niemand had last van hoogteziekte dus het zal dan wel werken.
De omgeving waarin we reden was echt ontzettend mooi!! Een beetje woestijnachtig. En uiteindelijk bij de zoutvlakte aangekomen, na 2 uur gereden te hebben op een hobbelige, onverharde weg. Maar de zoutvlakte was wel echt een beloning, prachtig!
Verder nog wat kleine stadjes aangedaan. Je merkte daaraan wel dat we al behoorlijk noordelijk zaten. De mensen hebben net een wat donkerdere huidskleur en ze verkopen allemaal stoffen en tassen die je in Peru verwacht. En ook van die felgekleurde mutsen. Ook nog lama´s gezien!
Maar we waren wel echte toeristen! In een busje werden we overal naar toe gereden en je stapt af en toe uit om foto´s te nemen en vervolgens weer verder! En dan iemand die haar tas ergens had laten liggen, dus moesten weer terug. Iemand die het eten niet lekker vind, dus ergens anders wil eten. Een man die verveeld naar buiten keek en zei oja dat heb ik al wel eens gezien. Verschrikkelijk!
Daarom was ik ontzettend blij dat ik de volgende dag mee kon met een Braziliaans stel die een auto hadden gehuurd. Samen met nog een ander Nederlands meisje hebben we een deel van de route richting het plaatsje Cachi gereden. Cachi zelf is niet echt de moeite waard, maar de weg erheen moest je echt gezien hebben. En dat klopte, het was echt prachtig!!! Ontzettend bijzonder! Het was een berglandschap, want Salta ligt vlak voor de Andes. Maar het landschap veranderen om de 10 minuten!! Totaal verschillende bergen en kleuren naast elkaar. Dat was zo ontzettend bijzonder! Een grijze berg, naast een rooie berg en vervolgens een gele droge, woestijnachtige berg. En ook totaal verschillende vormen. Het was echt heel appart! En fijn aan de auto was natuurlijk dat we helemaal zelf konden beslissen waar we uitstapten en wanneer we terug gingen.

Afgelopen weekend ben ik met het Nederlandse meisje, Floortje, naar Cafayate gegaan. Een klein plaatsje 4 uur rijden van Salta vandaan. Op weg naar Cafayate kwamen we al 2 spanjaarden tegen die we in Salta al ontmoet hadden. En vervolgens bleken ze ook in hetzelfde hostel te zitten in Cafayate. En toen we daar aankwamen stond er een hele groep die ons gelijk meevroeg naar allerlei wijnproeverijen. Het leek wel alsof ze op ons gewacht hadden. Dus het hele weekend met die groep opgetrokken. Wijnijs gegeten, en de beste steak tot nu toe!!! Bij een vage parilla (bbq/grill restaurant) op straat. Het was niet echt een restautant maar gewoon een bbq midden op straat met wat tafeltjes en stoeltjes. Helemaal buiten het centrum en er zaten alleen maar locals. En het koste natuurlijk helemaal niks! Maar echt zo ongelofelijk goeie steak!!
Verder ben ik daar ook nog op een soort trip gegaan naar de bergen. Dat was niet zo´n goed idee, want het was voor mij toch net teveel lopen. Het was niet zolang telkens een half uurtje/20 minuten ofzo. Maar wel een beetje valsplat en geen weg ofzo. Dus dat was ff doorbijten. Maar goed het was wel de moeite waard. Prachtig rode bergen allemaal!
Er grappig was dat we afgelopen weekend een probleem met de tijd hadden. Vorige week woensdag had de nieuwe regering hier besloten om zomertijd in te stellen. Zaterdag stond dat in de krant en zaterdag/zondag nacht zou het gebeuren. Maar het probleem was dat het leek dat de ene helft van het land het wist, en de andere helft niet. Het busstation met bussen naar de stad Tucuman wist het niet of deed daar niks mee, en het busstation naar Salta wel. En wij kwamen daar natuurlijk ook heel laat achter. Ontzettend verwarrend. Maar zorgde wel voor wat grappige situaties. Uiteindelijk ben ik zonder problemen teruggekomen in Salta. Maar ben nog steeds een beetje bang dat er iets niet klopt ofzo, omdat het zo vaag was.

Ik ging natuurlijk weer terug naar hetzelfde hostel om hier Oud&Nieuw te vieren. Voelde wel vertrouwd, een beetje als thuiskomen! Erg lekker. Ik werd ook stevig omhelst door wat staffleden en reizigers die er nog waren.
Oud&Nieuw viel een beetje tegen, maar dat is altijd, in NL ook. Er waren ontzettend veel mensen uit Buenos Aires speciaal voor Oud&Nieuw hier naar toe gekomen (?) Dat gaf toch een ander sfeertje. Het was ook ontzettend druk. Maar goed het was nog steeds wel leuk. Er werd veel gedanst, ontzettend leuk, maar hier ben je natuurlijk wel de extreem stijfe hollander!! Jemig wat kunnen die mensen dansen! Een paar mannen probeerde mij wel te leren, maar het ging me veel te snel. Alleen een net--zo-stijfe Amerikaan was het gelukt mij wat pasjes te leren. En het vuurwerk boven de stad, gezien vanaf het dakterras was natuurlijk weer heel erg gaaf. Nouja dat was mijn Oud&Nieuw. En mijn week in Salta.

Heel veel liefs