Rosario

Hooi allemaal,

Net een vreselijk weekend in Rosario achter de rug. :(
Na mn spullen te hebben gepakt en afscheid te hebben genomen van Teresa op naar Retiro busstation. Ging allemaal perfect. De bus vertrok redelijk op tijd. Half 11 vertrekken betekent hier eigenlijk dat om half 11 de bus aan komt rijden om in te stappen. Maar maakte niet uit, ik had geen haast. De bus was echt superrelaxt!!! Ik hoop dat alle bussen hier zo zijn. Je had een hele ruime stoel, die superlekker zat. Bijna een soort fouttuil (schrijf je dat zo?) En superveel beenruimte, niet dat ik dat nodig heb...maar toch wel fijn. En zo heb ik 4 uur lang lekker naar buiten zitten kijken naar het langskomende landschap. Was nog niet heel indrukwekkend, maar wel heel ruim! We hebben ongeveer 2 uur gereden zonder een dorp tegen te komen. Wel hier en daar een boerderij.
Op het busstation in Rosario ging het ook allemaal goed. Ik was heel trots op mezelf, want ik heb zonder te twijfelen gelijk een buskaartje naar mn volgende bestemming gekocht. Andere Veerle zou dat uitstellen of niet weten wanneer te gaan en met welke busmaatschappij.
Maar toen ik aankwam in het hostel, was het uitgestorven. Ik had de hele dorm voor mezelf. Beetje jammer, maarja ik de stad maar in gegaan en Rosario een beetje bekeken. Maar Be carefull what you wish for...Toen ik terug kwam bleken er toch wel mensen te zijn. En ik deelde mn dorm met 2 Argentijnse meisjes en een Colombiaan. Zo raakte ik aan de praat met hun. De Argentijnse meisjes moesten ontzettend lachen om mijn spaans. Vaak begreep ik hun ook niet, en dat vonden ze hilarisch. In het begin was het ook wel grappig, maar ze hebben echt de hele nacht om mij gelachen. Als ik niks zei, en ook als ik wel wat zei. Op een gegeven moment was dat niet leuk meer, ze wilden ook geen normaal gesprek voeren ofzo. Dus dan zeiden ze weer iets in heel rap spaans, en als ik dan niet gelijk wat terug zei (ook als ik wel wat terugzei), begonnen ze weer keihard te lachen. Niet echt leuk, geen idee wat ze dus ook allemaal over/tegen mij gezegd hebben, maar ik had zo´n idee dat het niet allemaal even aardig was. De Colombiaan was wel erg aardig, zijn spaans was ook een stuk duidelijker en hij kon ook een beetje engels. Dus ik maar met hem praten. Maar voordat ik het wist had ik hem achter me aan. Ik had hem vertelt dat ik na Rosario naar Iguazu Falls ga. Oh ja dat ging hij ook, leuk dan konden we daar ontmoeten, en daarna moest hij naar Cordoba dus dan konden we wel samen gaan. Euh...nee ik ga dan naar Salta. Oh maakte hem niet uit, dan gaan we eerst naar Salta en dan naar Cordoba. Fijn hoe moest ik me hier nou weer uitlullen. Nouja uiteindelijk wel goed gekomen.
Maar ik heb die hele nacht niet geslapen, ik wilde wel slapen en ik lag ook al in mn bed, maar de 2 Argentijnse meisjes bleven de hele tijd tegen me aan lullen in hun spaans, en maar lachen. Ook als ik het licht uit deed, deden zij het weer aan. Zo ging het de hele nacht door. Af en toe viel ik in slaap, maar dan maakte ze meer wakker, met de vraag of ik mee ging dansen, of ik mee ging naar een cafeetje. Nee, nee, nee, maarja hoe wordt je boos in het spaans? Ik kan al niet boos worden in het Nederlands, kortom was echt kut!
De volgende ochtend ben ik gevlucht, de Colombiaan stond te douchen en de 2 Argentijnse sliepen nog. Dat was mn kans. Na me eerst een uur te hebben opgesloten in een andere badkamer, ben ik naar buiten gegaan en heb ik de hele dag een beetje in een park rondgehangen. Maar het is geen fijn gevoel dat je nergens heen kan. Ik werd er ook een beetje paranoide van. Misschien een beetje overdreven om niet meer terug naar dat hostel te gaan, maar ik had echt geen zin hun te spreken.
S´avonds naar de bioscoop geweest, zodat ik nog niet terug hoefde naar het hostel. Dat was wel leuk, maar wel een moeilijke film (wel in het engels hoor).
Toen ik terug kwam in het hostel waren de Argentijnse gelukkig weg. En ben ik gelijk gaan slapen, ging nu wel beter, alleen hadden we ineens midden in de nacht een soort krekel in onze kamer, die echt een extreem hoog geluid maakte, als een op tilt geslagen wekker. Maar gelukkig kon het receptiemannetje hem weghalen.
Nouja, mn weekend kon dus beter. Maar vandaag op naar Puerto Iguazú, daar heb ik wel zin in!
Hopelijk is mn volgende verhaal wat beter.

Kus

Ps. Op het kaartje naast het bericht kun je zien waar ik me bevind. Hoef je niet telkens de atlas erbij te pakken. En ook bij profiel is een wereldkaart te zien, die mn route weergeeft.