Iguazú Falls

heeej allemaal,

Voor mn gevoel alweer weken geleden dat ik heb geschreven! Rosario lijkt alweer heel ver weg, gelukkig!
De busreis hierheen ging perfect! De stoelen waren jammer genoeg iets minder, maar nog steeds zoveel beter dan in Nederland! En langzaam veranderde het platte landschap van de Pampas rond Buenos Aires in een heus oerwoud.
Puerto Iguazú is een heel klein plaatsje, waar weinig te doen is. Wel heel veel toeristen, allemaal hier voor de Falls. Gelijk toen ik hier aankwam ontmoette ik een Zweed en een Zuid-Afrikaan, die ook bij mij in de bus hadden gezeten. Zij kenden elkaar ook pas net, dus dat was wel fijn.
Het hostel is echt een klein paradijsje met een zwembad, prachtige planten en hangmatten in de tuin. Dus de eerste dag heb ik ervoor gekozen om daar lekker een dagje te relaxen. En een beetje uit te vogelen hoe je bij het nationaal park kon komen, en of het park goed te doen is. Daarvoor ging ik naar het toeristenbureau, maar daar had ik dus helemaal niks aan! Die man hield als een robot z´n praatje en zodra ik vragen had, die hij meestal niet kreeg werd het vaag. Gelukkig zaten in het hostel ook twee Nederlandse mensen, dus met hen een beetje gekletst over het park. Ik vond het wel fijn een beetje te weten wat te verwachten.
En donderdag dus naar het park. Er ging een bus vanaf het busterminal (hier 1 blok van vandaan). En stopte voor de ingang van het park, en was ook gelijk z´n eindbestemming. Makkelijker kon niet! In het Iguazú park zelf waren ontzettend veel informatiekraampjes, grote kaarten en gidsen, zodat je onmogelijk kon verdwalen. Het was eigenlijk net een pretpark. Er reed een treintje rond die je naar verschillende plekken bracht, je kon het ook lopen. En alle wegen waren verhard en heel goed begaanbaar. Verschrikkelijk eigenlijk, maar voor mij perfect. Zo kon ik dus eigenlijk alles zien wat ik wilde. Naar de watervallen moest je telkens wel een stukje lopen, maar dat overleefde ik nog wel. Eerste de upperroad gedaan, waarbij je heel dicht bij de watervallen kon komen. Je stond er zeg maar recht boven. Echt prachtig! En daarna de lower circuit. Waarbij je meer het geheel ziet. Ik had ook een ticket gekocht voor een boottochtje, zodat je nog dichter bij de watervallen kwam. Dat was ook ontzettend gaaf!! Soms ging de boot bijna onder de watervallen. Achteraf was je ook doorweekt, maar het was zo warm...lekker juist. En de boot ging ook een heel stuk langs de rivier, van de watervallen weg. Totdat het ineens aanlegde op een totaal andere plaats dan we vertrokken, en het was ook een heel eind weg ergens langs die rivier. Maar goed oke, allemaal uit de boot. En er liep een trap stijl omhoog. Dus ik begon met die te beklimmen, totdat ik na 50 treden echt alweer helemaal doorheen was, en ik maar eens op het kaartje ging kijken. Bleek dat aanlegpunt echt een extreem eind weg van het vertrekpunt, het stond nog maar net op het kaartje. En om terug te komen moest je een wandeling maken van 3,5 uur!!! Omhoog!! Ik moest al bijna huilen bij de gedachte alleen al. Dus terwijl mn bootgenoten aan de barre tocht begonnen, wat velen volgens mij niet wisten, ben ik achteraan de rij aangesloten voor de boot terug. En niemand had het door, er werd niet naar mn kaartje gevraagd, en niemand herkende mij ofzo. Nou heb ik dus de boottocht 2x gedaan, en een 3,5 uur durende wandeltocht weten te omzeilen!
En daarna, toen ik weer op bekend terrein was, op naar de grootste waterval van allemaal. Garganta del Diablo, The Devil´s Throat. Die is echt zo indrukwekkend!!! Echt ongelofelijk!! Niet in woorden te omschrijven of op de foto te krijgen! Ik heb een half uur gewoon staan kijken. Ik wilde er gewoon niet meer weg. Ongelofelijk indrukwekkend! De hoeveelheid water dat daar naar beneden stort!!
Maar helaas moest ik natuurlijk wel weers eens gaan. In het hostel, eerst heel gezellig uit eten gegaan met de zweedse en zuid-afrikaanse jongens, en daarna heel gezellig tot laat gekletst met nog wat austrialiers erbij. Dat is wel heel leuk, al die nationaliteiten. In het hostel zit ook een enorme groep Israeliers. Maar die zijn niet zo aardig. Ontzettend arrogant! En heel gesloten, ze praten totaal niet met je, of geen bedankt of iets bij bepaalde dingen. Maarja gelukkig is het een groot hostel, dus genoeg andere mensen (expres voor een groot hostel gekozen na afgelopen weekend).
Vandaag ben ik naar de Braziliaanse kant van de watervallen gegaan. De rivier waarin de watervallen zijn is namelijk precies de grens tussen Brazilie en Argentinie, vandaar dat je de watervallen van twee kanten kunt bekijken. Het park daar is net zo toeristisch als aan deze kant. Er reed een bus rond die je op bepaalde plekken afzette. Ik vond het vanaf die kant wel minder indrukwekkend. Je staat wat verderaf. Je krijgt daardoor wel een mooi totaalbeeld, van hoe inmens die watervallen bij elkaar zijn. Maar verder is de Argentijnse kant mooier. Ik heb daar dus ook maar 2 uurtjes rondgelopen.
Naar de Braziliaanse kant gaan was redelijk makkelijk volgens iedereen hier in hostel. Er gaat een bus van de busterminal hier, naar een klein plaatsje aan de andere kant van de grens. Je komt natuurlijk voorbij de douane, maar iedereen zei dat je gewoon moest blijven zitten. Het duurt namelijk heel erg lang om die paar stempels te halen, en dat voor de paar uurtjes. Niemand die het controleert. Maar dat durfde ik toch niet, dus ik die stempel toch maar gehaald. (Duurde inderdaad wel lang). En daarna moest ik op een kruispunt uitstappen om vervolgens de bus richting het Braziliaanse park te pakken. Dus ik uitstappen op de plek die wel klopte volgens de beschrijvingen. In de middle of nowhere, met wel een hele drukke weg. Dus ik sta daar in de berm, te wachten op een bus, waarvan ik niet eens weet of die daar wel komt (?). Maar ging allemaal goed, het bleek toch allemaal wel te kloppen. Dus op de terugweg, begreep ik allemaal een beetje hoe het werkte. En ik moest natuurlijk terug naar de douane, om weer een stempel te krijgen voor terug Argentinië in. Bleek ik helemaal geen Braziliaanse stempel te hebben gekregen op de heen weg. Mijn fout, dat wel, maar de ik heb wel alles dubbel gecheckt bij de buschauffeur op de heen weg, en die zei dat het goed was. Nouja gelukkig was de douaneman heel aardig, en was er een jongen die ik ontmoet had in de bus terug heel behulpzaam. Ik weet niet wat er anders gebeurt zou zijn, was wel ff schrikken. Maar was ik uiteindlijk dus wel illegaal in Brazilie :P
En daarna met de groep die bij die jongen hoorde nog wat gedronken. Wel leuk, ik merk dat het toch wel makkelijk is om contact te maken. En je hebt natuurlijk altijd gesprekstof; je reis. Toch heb ik er expres voor gekozen alleen naar de parken te gaan, zodat ik helemaal mn eigen tempo aan kan geven. Maar ook al onmoet je veel mensen, ik heb wel vlagen dat ik me ineens heel eenzaam voel. Want eigenlijk ken je natuurlijk helemaal niemand hier. Maar goed, prachtige dingen zoals de watervallen maken dat weer helemaal goed.
Vanavond gaat mn bus naar Salta. Waar ik pas zondag aankom! Pfff.. Maar ik heb wel morgen een hele dag wachttijd in een stadje, dus die ga ik dan maar verkennen ofzo. Met mn backpack :? Ik zie wel.

Foto´s van de watervallen komen morgen. Hier is het internet te langzaam daarvoor.

Hele dikke kus!

Oh mijn god! Die Colombiaan komt net binnen!!! Ben blij dat ik over een uurtje weg ben.