Leren, leren en nog eens leren

heej allemaal,

Ooh ik heb ook altijd problemen met die deur hier, de vrouw achter de balie begint al te zuchten als ze me weer ziet komen :?
Maar ik ben er weer. Dit keer met minder spannende verhalen. Ik ben hier een beetje in mn ritme gekomen en nu is het vooral veel spaans leren. Veel huiswerk altijd. De lessen zijn wel ongelovelijk saai! Af en toe krijgen we een andere lerares en zien we hoe het ook kan. Dat is wel ontzettend jammer. Onze lerares blijft heel erg bij het boek. We zijn de helft van de tijd bezig met het nakijken van de opdrachten en daarna gaan we gewoon verder met de stof. Terwijl met andere leraressen we ook veel meer in de les praten. Maar volgens onze lerares Lucila zijn we daar nog niet niet goed genoeg voor. Beetje stom. Dat maakt het erg droog en heel erg vermoeiend. Carolien, een nieuwe vrouw in ons klasje, is gaan klagen en krijg vanaf volgende week priveles. En het andere meisje dat vanaf deze week bij ons nieuw was gekomen, stopt er volgende week mee. Dus dan zijn Femke en ik weer met zn tweeen.
Er zijn ook twee nieuwe Nederlandse meisjes op school, Anouk en Melanie, en die zijn ontzettend aardig! Ook van dezelfde leeftijd en ik kan het daar erg goed mee vinden.
Maar die talen hier gaan allemaal door elkaar. Doordat er veel Nederlandse mensen op de taalschool zitten, praten we natuurlijk veel Nederlands. Maar als er andere mensen bij zijn praten we ook veel in het Engels. Waardoor we soms er na 5 minuten achter komen dat we Engels tegen elkaar praten, terwijl het ook in het Nederlands kan. Zo stom. En natuurlijk af en toe spaans. Maar door het leren van de taal komen er ook weer allemaal Franse woorden boven. En spreek ik het soms een beetje op zn Frans uit.
En samen met Andreas kijk ik soms Duitse tv. Dus af en toe glipt er ook nog eens een Duits woord tussendoor. Wie had gedacht dat ik hier ook nog eens aan mn Duits zou werken?!

Ik doe hier alles met de bus. Naar school, naar het centrum en naar Palermo. In de bus staat een soort apparaat waar je 0,80 cent in moet doen voor een ticket. Maar het onhandige is dat je dus altijd muntgeld moet hebben. Muntjes zijn best zeldzaam omdat briefgeld al begint bij 2 peso. Dus je krijgt vaak niet heel veel muntgeld terug. Iedereen spaart dus als een gek muntjes.
Er zijn hier ontzettend veel bussen! Elke buslijn heeft hier zn eigen kleurencombinatie. Je kunt echt in elk kleine straatje komen, maar die bussen rijden hier doodeng. Scheuren door die kleine straatjes, remmen op het allerlaatste moment waardoor je dus met je neus in de stoel voor je zit. En van een vierbaansweg maken ze gerust een 5 baansweg. Erg fijn allemaal. Ook zijn hier volgens mij geen regels met rechts of links inhalen. Ik ben wel wat gewend na China, maar het blijft eng.

Ik ga vaak uiteten, maar ik heb nog niet echt iets gevonden om alleen thuis te eten. Je kunt hier van alles alleen maar grote verpakkingen kopen. Dus dan eet ik vaak maar een broodje ofzo. Maar echt gezond eet ik dus ook niet :?.

En gisteravond voor het eerst hier uit geweest. Eerst gingen we met een grote groep van de taalschool Sushi eten in een hele hippe tent. Sushi is hier helemaal in. Voor het eerst echt Sushi gegeten, was echt heerlijk!! En daarna uit in Palermo in een hele mooie club. Was wel gezellig. En daarna de taxi terug genomen. Was wel even een drempel. Ik heb zelfs in Nederland nog nooit een taxi genomen. Ik was bang dat die man me ging ontvoeren ofzo. Nouja het is helemaal goed gekomen, en veel beter dan s´avonds met de bus. Al rijden die taxi´s hier ook doodeng.

Nouja dat was het weer zo´n beetje. Niet echt veel te vertellen, maar ik hoop dat jullie een beetje een beeld hebben van mn dagelijkse leventje hier.

Heel veel liefs.